Ετοιμάζουν πιο σκληρά μέτρα

Μετ’ εμποδίων ολοκληρώθηκε η περιβόητη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων αν και το χρονοδιάγραμμα δεν τηρήθηκε εξαιτίας των παρεμβάσεων της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που περιόρισαν δραστικά πολλά από τα προσωπικά στοιχεία που αρχικά ζητήθηκαν.

Πρόκειται για μια διαδικασία που δείχνει την παραλυσία του κρατικού μηχανισμού, αφού δηλώνεται άγνοια του αριθμού των υπαλλήλων και ζητείται από τους ίδιους να δηλώσουν τα στοιχεία τους! Παράλληλα, όμως, επιδιώκεται ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας με στερεότυπα για τους «τεμπέληδες» και «ευνοημένους» υπαλλήλους και τον υπερδιογκωμένο δημόσιο τομέα.

Τα ίδια, όμως, τα αποτελέσματα της απογραφής διαψεύδουν τους διαπρύσιους κήρυκες του νεοφιλελευθερισμού και κάθε λογής οπαδούς του λιγότερου κράτους, όταν πρόκειται για δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, ενώ υπερθεματίζουν για παρεμβατικές πολιτικές του κράτους προκειμένου να ενισχυθούν οι τράπεζες και το κεφάλαιο. Oλοι αυτοί που υποστήριζαν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ξεπερνούν το 1.000.000 διαψεύδονται, αφού ο αριθμός τους είναι μικρότερος από 770.000 και συμπεριλαμβάνονται περίπου 100.000 που δεν είναι μόνιμοι.

Μάλιστα ερευνητικά αποδεικνύεται ότι είναι μύθος ότι ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος με κριτήριο τους απασχολούμενους σε αυτόν. Μόλις το 11,4% του εργατικού δυναμικού απασχολείται, ενώ στην Ευρωπαϊκή Eνωση ο μέσος όρος είναι 15,9%. Επίσης οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι τόσο μεγάλες που να δικαιώνουν όσους ενοχοποιούν τον δημόσιο τομέα για τα ελλείμματα. Από έρευνα του Λ. Βατικιώτη προκύπτει ότι στην Ευρωπαϊκή Eνωση των «15» οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων το 1998 απορροφούσαν το 12,08% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα το 11,1%.

Η απογραφή χρησιμοποιείται σαν δούρειος ίππος προκειμένου να ληφθούν ακόμα πιο σκληρά μέτρα που θα κάνουν σκόνη και θρύψαλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, αλλά και θα κατεδαφίσουν τα ερείπια του «κράτους πρόνοιας» με απρόβλεπτες επιπτώσεις για τους εργαζόμενους και τους απόκληρους αυτής της κοινωνίας. Το Μνημόνιο που πιστοποιεί ότι η χώρα μας «διοικείται ως οιονεί προτεκτοράτο» (Financial Times) προβλέπει ότι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου θα μειωθεί κατά 2,7 δισ. ευρώ την επόμενη τριετία.

Αυτό σημαίνει περικοπές μισθών και επιδομάτων, ενώ ήδη έχουν περικοπεί τα εισοδήματά τους κατά 25% - 30%! Σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας ή καλύτερα ημετεροκρατίας και νεποτισμού και μαζικές μετατάξεις και απολύσεις στο όνομα του εξορθολογισμού. Ετσι η «κόκκινη γραμμή» του πρωθυπουργού με τα 4 «ΟΧΙ» (σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων με σχέση εξαρτημένης εργασίας, σε νέες περικοπές μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο, σε επιβολή μειώσεων στις συντάξεις, σε επέκταση των περικοπών των αμοιβών και στον ιδιωτικό τομέα) να μοιάζει με πικρόχολο ανέκδοτο.

Η ίδια η μονιμότητα απειλείται περισσότερο από κάθε άλλη φορά και η Κλαυθμώνος αναμένεται να γράψει νέες ιστορικές σελίδες. Σε αυτή την κατεύθυνση δρομολογούνται και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και δυσβάστακτες αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και εν τέλει η παραλυσία του συστήματος υγείας, της εκπαίδευσης και άλλων τομέων κοινωνικής πρόνοιας εξαιτίας των ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές.

Γιώργος Κ. Καββαδίας